An Doille

'S e a th' anns 'An Doille' ach rud a bhios a' bualadh air sùilean chaorach, gu h-àraid suas as a' gheamhradh nuair a tha iad gam biathadh a-mach as na troughan agus iad uile a' tighinn cruinn còmhla gu math dlùth. 'S ann an uair sin a tha na diofar seòrsaichain grìd ga sgapadh. 'S e snow blindness no heather blindness a chanar ris sa Bheurla Ghallta, no contagious ophthalmia san dòigh saidheansail. 'S e grìd dhen ghnè Rickettsia as tric as màthair-adhbhar dha.

sùil
An doille - tràth na cùrsa
Dèan gliog air an dealbh seo os àrd agus chì thu gu bheil deargad air tighinn air geal na sùla air sgàth 's gu bheil na cuislean beaga air at. Cuideachd, tha sgleò a' tighinn air ball soilleir na sùla, no cornea. Fuirichidh a' mhòrchuid de chùisean aig an ìre seo, ach thèid feadhainn (inbhich mar as àbhaist) air adhart gu:

sgleò
An doille - nas adhartaiche
Tha an sgleò air a dhol am meud gu ìre gu math adhartach air an t-sùil seo. Mar as trice tha buaidh aice air an dà shùil, agus 's iongantach mura h-eil am beathach a tha seo gu tur dall. 'S ann an uair sin a tha iad buailteach a dhol às an rathad, gu h-àraid ma tha iad air talamh briste - mar a th' againn san Eilean! Theid an glacadh ann an tuill no ann am boglaichean.

An Seann Leigheas ...

Chaidh innse dhomh le seann bheat gun robh an leigheas aca fhèin aig na croitearan sna seann làithean. Bhiadh iad a' cleachdah gloine bhriste, ga pasgadh ann an clobht agus ag obair 's ag obair air - ga bleith gus an robh i na pùdar, cho min 's a ghabhadh a dhèanamh. Bhathar an uair sin ga cur ann an sùil na caoraich! Bhathar an dùil gun robh a' ghloine a' gearradh an sgleò air falbh. Bhathar a' faicinn an tinneis ann an dòigh eadar-dhealaichte - 's e a' bheachd a bh' aca gur e an sgleò fhèin a b' adhbhar dhan tinneas, ged a tha fios againne an-diugh nach e ach comharra a th' ann. A rèir coltais, bha mòran aca a' tighinn am feabhas co-dhiù!

Dèiligeadh rithe san latha an-diugh ...

'S e acfhuinn, a chuireas tu dhan t-sùil, an cungaidh-leighis as fheàrr an-diugh. Ach tha còrr aice sin a bhith air a cur a-steach a h-uile latha, ach tha seo cianail doirbh (agus daor!) far a bheil an treud mòr agus sgapte air talamh monaidh. Mar siud, tha e cumanta gun a bhith a' dèiligeadh ach ris an fheadhainn as miosa san treud. Bu chòir an cur ann am buaile shàbhailte, air leth bho chàch, far nach dèan iad cron orra fhèin.
Thig mòran aca am feabhas gu nàdarrach, gu h-àraid an fheadhainn air a bheil an rud a' bualadh gu h-aotrom.